Anna Kramarczyk

prof. zw.
Dziedzina Sztuk Teatralnych

Absolwentka Wydziału Lalkarskiego wrocławskiej filii PWST w Krakowie (1976). Ukończyła  Podyplomowe Studia Logopedyczne na Uniwersytecie Wrocławskim (1996), a także Polsko-Amerykańskie Studium Komunikacji Społecznej przy Politechnice Wrocławskiej (2000).

Od roku 1977 zajmuje się  pracą pedagogiczną w Akademii Sztuk Teatralnych  w Krakowie Filia we Wrocławiu, gdzie na Wydziale Lalkarskim i na Podyplomowych Studiach Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży
prowadzi zajęcia z Techniki i wyrazistości mowy oraz Wiersza.
W latach 2002-2008 przez dwie kadencje sprawowała funkcję prodziekana, a w latach 2008-2012 była dziekanem Wydziału Lalkarskiego PWST.
W roku 2014 otrzymała tytuł profesora sztuk teatralnych.

Jeszcze przed rozpoczęciem studiów występowała w Teatrze Misterium, grając w adaptacji Bram raju
J. Andrzejewskiego oraz w Studenckim Teatrze Kalambur.
Od roku 1976 związana z  Wrocławskim Teatrem Lalek.
Zadebiutowała w przedstawieniu „O krasnoludkach i sierotce Marysi” M. Konopnickiej w reżyserii S. Stapfa.
Grała następnie w wielu spektaklach dla dzieci, m.in. w „Królowej Śniegu” (1977), „Iliadzie” (1979),
„Baśni o pięknej Parysadzie” (1981), „Porwaniu w Tiutiurlistanie” (1989), „Historii o Ptaku Cis” (1993), „Prometeuszu” (1998), „Czarodziejskim krzesiwie” (1999), „Baśni o biednym Jasiu” (2000).
Spektakle te pokazywano na festiwalach w Polsce, a także w Japonii, Rosji, Niemczech, Belgii, Czechach
i na Litwie.
Za rolę w przedstawieniu „Dokąd pędzisz, koniku?” otrzymała Nagrodę Aktorską na VI Biennale Sztuki
dla Dziecka IX Przeglądu Teatrów dla Dzieci w Poznaniu w roku 1984.
W 1989 r. przyznano jej wrocławską nagrodę „Złota Pacynka”, a w roku 2005 zwyciężyła w plebiscycie popularności organizowanym przez Wrocławskie Centrum Twórczości Dziecka i „Gazetę Wyborczą”.

Brała również udział w spektaklach Sceny dla Dorosłych WTL: „Gyubal Wahazar” S.I. Witkiewicza (1987)
oraz „Faust” J.W. Goethego (1989). Przedstawienia te, reżyserowane przez Wiesława Hejnę
ze scenografią Jadwigi Mydlarskiej-Kowal prezentowano i nagradzano na licznych polskich i zagranicznych festiwalach (m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Danii, Włoszech, Chorwacji oraz Kanadzie).

Przygotowała trzy monodramy, które spotkały się z uznaniem krytyki teatralnej.
W roku 2002 powstała „Calineczka” według H.Ch. Andersena w reż. W. Hejny, nagrodzona na I Festiwalu Teatrów Lalek „Katowice – Dzieciom” (2003) i na 43. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora (2009). Spektakl ten z niesłabnącą popularnością gra do dziś.
Następnie zagrała w 2006 r. sztukę E. Brylla „Słowik” w reżyserii A. Maksymiaka.
Zdobyła za nią nagrody na 40. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora (2006),
XIX MFT „Walizka” (Łomża 2006), 23. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu (2006) oraz na V Międzynarodowym Festiwalu Solistów Lalkarzy w Łodzi (2007).
W roku 2014 odbyła się premiera opartego na wykorzystaniu technik multimedialnych monodramu „Plama” według scenariusza i w reżyserii M. Majewskiej, za który otrzymała nagrodę na 48. edycji Wrostja (2014).

Wystąpiła w kilku rolach filmowych i telewizyjnych, m.in. w filmie „Komornik” (2005) w reż. F. Falka,
serialach telewizyjnych: „Biuro kryminalne”, „Tango z aniołem”, „Licencja na wychowanie”, „Pierwsza miłość”.
Użyczyła swojego głosu w dubbingach filmów: „Terra”, „Pana Magorium cudowne emporium”, „Sklep dla samobójców”,
seriali animowanych: „Opowieści biblijne”, „Kropelka – przygody z wodą”, „Sekretny świat misia Beniamina”,
Łowcy smoków” oraz w grach  komputerowych.

W latach 1992-2008 prowadziła wspólnie z Krzysztofem Grębskim prywatny lalkowy teatr edukacyjny „Kram”.

Została wyróżniona odznaczeniem „Zasłużony Działacz Kultury” (1986). Przyznano jej także Brązowy (1989), Srebrny (2005) oraz Złoty Krzyż Zasługi (2016)

Fot. nr 1 Grzegorz Gołębiewski