Jacek Bunsch
Reżyser teatralny, dyrektor teatrów, wykładowca wrocławskich wyższych uczelni. Ukończył filologię polską i teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1978), później Wydział Reżyserii Dramatu w krakowskiej PWST (1981).
W latach 1985-1989 był dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, gdzie zrealizował m.in. sztuki Witkacego: „Szewcy” (1982), „Oni”, „Janulka, córka Fizdejki”, a także „Historię” W. Gombrowicza, adaptację „Biesiady u hrabiny Kotłubaj” Gombrowicza i „Gracza” według F. Dostojewskiego.
W Danii w jednym z największych teatrów państwowych (Odense Teater) wystawił m.in. „Wariata i zakonnicę” Witkacego oraz „Iwonę” Gombrowicza (1993), prowadził również wykłady w szkole teatralnej w Odense.
Później reżyserował w Teatrze Polskim w Poznaniu, w katowickim Teatrze Śląskim, wrocławskim Teatrze Współczesnym, w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, teatrach w Kaliszu, Rzeszowie, Szczecinie, Krakowie i Gdyni. W krakowskim Teatrze Ludowym wystawił adaptację powieści A. Burgessa „Mechaniczna pomarańcza” (2011). W latach 2010-2012 przygotował dwie inscenizacje sztuk Witkacego: „Wariat i zakonnica” oraz „Wścieklica” na festiwal Witkacomania w Słupsku. W roku 2019 zrealizował spektakl „Oni” w Teatrze Polskim w Szczecinie, pokazany podczas obchodów 80. rocznicy śmierci Witkacego. Realizował także teatry TV („Szalona lokomotywa”, „Bobok”, „Gyubal Wahazar”).
Wiele jego przedstawień było prezentowanych na festiwalach w Polsce i za granicą. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień, m.in. „Złotą Statuetkę Fredry” za najlepszy spektakl sezonu „Szewcy” (Wrocław 1983). „Janulka” oraz „Biesiada u Hrabiny Kotłubaj” zdobyły nagrody na Festiwalu Klasyka Polska w Opolu. Jego „Operetka” została uznana za spektakl roku i nagrodzona Złotą Maską (Katowice 2001), w 2003 otrzymał nagrodę Kreaton oraz Złotą Maskę dla najlepszego reżysera za spektakl „Ferdydurke”.
W sezonie 2003-2004 sprawował funkcję dyrektora artystycznego Teatru im. W Siemaszkowej w Rzeszowie.
Był dyrektorem Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni w latach 2004-2008, a także pomysłodawcą i dyrektorem Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port.
W latach 2010-214 był również wykładowcą w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim, od roku 2012 prowadzi wykłady na Wydziale Lalkarskim wrocławskiej AST oraz w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1989), w 2022 otrzymał odznaczenie MKiDN „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
fot. Archiwum TPSP Kraków